اجتماع پژوهشی روشی مؤثر در رشد اجتماعی کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش برنامۀ «آموزش فلسفه به کودکان» به‌ صورت اجتماع پژوهشی بر رشد اجتماعی دانش‌آموزان پسر پایۀ پنجم ابتدایی مدارس غیر دولتی ناحیۀ یک شهرستان خرم‌آباد در سال تحصیلی 1390 - 1391 و دادن پیشنهادهای مناسب به مسئولان و دست‌اندرکاران آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی بر اساس یافته‌های تحقیق بود. برای این منظور از بین ده مدرسۀ غیر دولتی ناحیۀ یک خرم‌آباد یک مدرسه به ‌صورت تصادفی انتخاب شد. این مدرسه دو کلاس پایۀ پنجم دارد و تعداد دانش‌آموزان دو کلاس 60 نفر بود که به ‌صورت تصادفی یک کلاس در گروه گواه و یک کلاس در گروه آزمایش قرار گرفت (30 نفر در هریک از گروه‌ها). سپس با استفاده از پرسش‌نامۀ رشد اجتماعی واینلند متغیرهای رشد اجتماعی دانش‌آموزان سنجیده شد. قبل از اجرای برنامه تفاوت معناداری بین رشد اجتماعی دو گروه وجود نداشت. سپس کودکان گروه آزمایش طی دوازده جلسۀ هفتگی نود دقیقه‌ای، در برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان شرکت کردند و در پایان مشخص شد که اجرای این برنامه تأثیر معناداری در ابعاد مختلفی از رشد اجتماعی دانش‌آموزان، از قبیل اجتماعی‌‌شدن، ارتباط زبانی، و خودفرمانی داشته است. بنابراین پیشنهاد می‌شود این برنامه در سطح مدارس اجرا شود.